Posted in 
Fluorek sodowy, NaF, jest białym proszkiem krystalicznym, niezbyt łatwo rozpuszczalnym w wodzie (4,1 g soli na 100 g wody w 20°C).
Chlorek sodowy, NaCl, ciężar cząst. 58,45, czyli zwykła sól kuchenna należy do substancji najbardziej rozpowszechnionych na powierzchni kuli ziemskiej. O miejscach jego występowania była już mowa (§ 303). W wodzie mórz i oceanów, na którą przypada główna ilość chlorku sodowego, znajdują się wymienione w tablicy 81 ilości różnych soli na 1000 g wody morskiej.
Podczas parowania ze zbiorników wody morskiej, które na skutek przesunięć tektonicznych w dawniejszych epokach geologicznych straciły łączność z oceanem, następowała krystalizacja zawartych w nich soli, przy czym pierwszy, jako najtrudniej rozpuszczalny, wydzielał się siarczan wapniowy (anhydryt), następnie chlorek sodowy, a dopiero potem łatwiej rozpuszczalne sole potasowe i magnezowe. W ten sposób powstały potężne nieraz pokłady soli kamiennej, spotykane w wielu miejscach
W niewielu tylko miejscach pokłady te zachowały się w niezmienionej postaci, pokryte naniesioną w późniejszym czasie warstwą gliny nieprzepuszczalną dla wody. Przeważnie ulegały one częściowemu rozpuszczeniu przez wody gruntowe, przy czym jako pierwsze przechodziły do roztworu sole magnezowe i potasowe. Tym się tłumaczy fakt, że sole te w niewielu tylko miejscach towarzyszą pokładom soli kamiennej (§ 312). ‘
Przez rozpuszczenie soli kamiennej w wodzie gruntowej powstają słone źródła, tzw. solanki (w Polsce przede wszystkim Inowrocław i Ciechocinek).
Chlorek sodowy znajduje się też w dość znacznych ilościach w ciele człowieka i wyższych zwierząt, głównie w stanie rozpuszczonym w surowicy krwi. W organizmach roślinnych natomiast (poza roślinami morskimi) zawartość soli sodowych jest niewielka, znacznie mniejsza niż potasowych.
