Posted in 
Pod wpływem światła roztwory azotanu srebrowego powoli rozkładają się z wydzieleniem srebra w postaci ciemnego osadu. Osad ten powstaje również pod działaniem środków redukujących. Azotan srebrowy jest silnym środkiem utleniającym i jako taki używany jest w lecznictwie pod nazwą lapis czy to w roztworze, czy też w postaci pręcików, odlanych ze stopionej soli, m. in. do usuwania kurzajek itp. Po lapisie pozostają w ciągu dość długiego czasu na skórze ciemne plamy od wydzielonego srebra.
W technice azotan srebrowy używany jest jako elektrolit podczas rafinacji srebra. Poza tym stanowi odczynnik, bardzo często stosowany w laboratorium.
Azotyn srebrowy, AgNCb, przedstawia żółtawą masę krystaliczną, dość trudno rozpuszczalną w wodzie (0,4 g na 100 g wody w 20°C). Podobnie jak azotan, nie jest on higroskopijny i bywa nie- kiedy używany, gdy chodzi o wprowadzenie do roztworu niewielkich, lecz dokładnie znanych ilości jonów NO'.
Siarczan srebrowy, Ag2SO/17 otrzymuje się przez rozpuszczenie opiłek srebrowych w stężonym kwasie siarkowym albo przez wymianę podwójną azotanu srebrowego z kwasem siarkowym lub siarczanem sodowym: v 2 AgX03 + Xa2SU4 = 2 NaN< )3 -r Ag2S04.
Tworzy bezbarwne kryształy układu rombowego o gęstości 5,45 g/cm3, izomorficzne z bezwodnym siarczanem sodowym. Topi się w 660°C, a około 920°C rozkłada się całkowicie według równania: AgaS04 = 2 Ag + S< )a + 02
W wodzie rozpuszcza się dość trudno (0,80 g w 100 g wody w 25°C). Nieco większa jest rozpuszczalność w rozcieńczonym kwasie siarkowym, z którym tworzy wodorosiarczan, AgHS04.
Tiosiarczan srebrowy, Ag2S20:., strąca się po dodaniu tiosiarczanu sodowego do roztworu soli srebrowej jako lekko żółtawy osad trudno rozpuszczalny w wodzie. W zetknięciu z wodą powoli, szybciej po dodaniu mocnego kwasu, rozpada się, tworząc czarny siarczek srebrowy i kwas siarkowy: AgftO. + 11,0 = AgaS.+ HaS04.
