Posted in 
Podczas ogrzewania w stanie stałym pięciohydrat przechodzi najpierw w trójhydrat, potem w jednohydrat, wreszcie powyżej 200°C traci ostatnią cząsteczkę wody sól bezwodna jest białym proszkiem, który chciwie pochłania na powrót wodę i zabarwia się przy tym na niebiesko. Może on być użyty do wykrywania obecności H20 w cieczach organicznych (np. w alkoholu, benzenie itp.) i jako środek odwadniający.
Z siarczanami litowców siarczan miedziowy tworzy sole podwójne o wzorze M2SO4 CuSO/, 6H20, izomorficzne z solami innych metali dwuwartościowych rodzin pobocznych o analogicznym składzie.
Oprócz zastosowań w charakterze elektrolitu podczas rafinowania miedzi oraz w niektórych ogniwach galwanicznych (np. w ogniwie D a n i e 11 a), siarczan miedziowy — jako środek bakteriobójczy — używany jest do impregnacji drewna oraz do walki ze szkodnikami roślin uprawnych. Tak np. zboże, przeznaczone do siewu, traktowane jest 0,5%-owym roztworem siarczanu miedziowego. Zmieszany z mlekiem wapiennym roztwór CuSCh tworzy tzw. ciecz bordoską, używaną do spryskiwania drzew i krzewów owocowych oraz innych roślin uprawnych. Siarczan miedziowy jest wreszcie najpospoliciej spotykanym preparatem miedziowym w laboratoriach oraz materiałem wyjściowym do otrzymywania innych związków miedzi.
Azotan miedziowy, Cu(NOa)2 krystalizuje po odparowaniu roztworu, otrzymanego przez rozpuszczenie w kwasie azotowym miedzi, tlenku lub węglanu miedziowego, jako sześciohydrat w postaci ciemnoniebieskich, higroskopijnych kryształów, bardzo łatwo rozpuszczalnych w wodzie. Powyżej 26°C fazą stałą, trwałą w zetknięciu z nasyconym roztworem, jest trójhydrat, w bardzo niskich temperaturach zaś — dziewięciohydrat. Otrzymano też i sól bezwodną w postaci białych kryształów.
