Posted in 
Chlorek amonowy (salmiak), NH/.C1, ciężar cząst. 53,50, można otrzymać działaniem gazowego chlorowodoru na gazowy amoniak w obecności niewielkich ilości wilgoci (gazy zupełnie suche nie reagują z sobą) bądź też przepuszczając chlorowodór do wodnego roztworu amoniaku (wody amoniakalnej, otrzymanej w wyniku destylacji rozkładowej węgla kamiennego) lub węglanu amonowego. Otrzymany przez połączenie gazów chlorek amonowy tworzy zbitą włóknistą masę z wody krystalizuje w postaci regularnych ośmiościanów, o gęstości 1,52 g/cm3. Jego struktura odpowiada strukturze chlorku sodowego (rys. 76, § 99).
Chlorek amonowy ma smak piekąco gorzki. Na organizm ludzki działa trująco jak wszystkie sole amonowe, łatwo jednak zostaje usunięty przez wzmożone pocenie się. Stąd stosowany był dawniej jako środek na poty. W wodzie rozpuszcza się łatwo (tabl. 86). Roztwory NH/,Cl na zimno
Podczas gotowania część amoniaku ulatnia się jednak z parą wodną i roztwór przybiera odczyn kwaśny. Ogrzewany w stanie suchym chlorek amonowy w temperaturze 338cC, nie topiąc się, przechodzi bezpośrednio w stan gazowy, ulegając przy tym daleko idącej dysocjacji na chlorowodór i amoniak.
Powstawanie wolnego HC1 przez rozkład termiczny salmiaku pozwala stosować tę sól podczas lutowania do oczyszczania z tlenków spawanych powierzchni metalicznych. Używa się go także jako elektrolitu w ogniwach Leclanchego oraz w bateriach do żarówek kieszonkowych. Znajduje on również liczne zastosowania w różnych gałęziach przemysłu i w laboratorium.
Bromek amonowy, NH/,Br i jodek amonowy, NH4J, strukturą krystaliczną i zachowaniem całkiem przypominają chlorek.
