Posted in 
Siarczek amonowy. Przez nasycenie wodnego roztworu amoniaku gazowym siarkowodorem powstaje roztwór wodorosiarczku amonowego, NH4HS. Sól ta tworzy się także przez działanie siarkowodorem na gazowy amoniak. Jest ona bezbarwna, krystaliczna, i już w pokojowej temperaturze wykazuje znaczną prężność pary. W fazie gazowej następuje całkowity prawie rozpad na składniki: NH3 d- H2S NH4HS .
Również i w roztworze podobnej dysocjacji ulega około 4°/o wodorosiarczku. Siarczek obojętny (NH/.S istnieć może jedynie w niskich temperaturach. Często używany jako odczynnik laboratoryjny tzw. bezbarwny siarczek amonowy zawiera właściwie wodorosiarczek obok równoważnej ilości amoniaku. Pod wpływem tlenu z powietrza ulega on utlenieniu na siarkę, która, rozpuszczając się w nim, przekształca go w tzw. żółty siarczek, zawierający wielosiarczki o wzorze ogólnym (NH/,)2Sn (n = od 2 do 5) (§ 147).
Siarczan amonowy, (NHSOs, ciężar cząst. 132,14, otrzymuje się w dużych ilościach w gazowniach przez odparowanie amoniaku z wody pogazowej i pochłanianie go w kwasie siarkowym. W ostatnich czasach przed wojną w Niemczech dla zaoszczędzenia kwasu siarkowego zaczęto otrzymywać siarczan amonowy przez działanie amoniakiem i dwutlenkiem węgla na siarczan wapniowy (gips):
CaS04 -f 2NHS + CO, 4- H2Q = CaC03 + (NH4)„S04. Siarczan amonowy tworzy bezbarwne kryształy rombowe o gęstości 1,77 g/cm3, równopostaciowe z siarczanem potasowym, z którym daje szereg kryształów mieszanych o dowolnym stosunku składników. W wodzie rozpuszcza się łatwo (w 0°C 71 g, w 100°C 97,5 g na 100 g wody).
Siarczan amonowy znajduje zastosowanie przede wszystkim jako nawóz azotowy. Azotan amonowy, NH4NO3, ciężar cząst. 80,05, powstaje przez zobojętnienie kwasu azotowego amoniakiem jako substancja krystaliczna (d — 1,73 g/cm3), rozpływająca się na powietrzu i bardzo łatwo rozpuszczalna w wodzie (tabl. 37) z pochłanianiem dość znacznych ilości
