Zwykle z przeróbki minerałów litowych i służy do wytwarzania innych soli tego pierwiastka, gdyż ze względu na małą rozpuszczalność łatwo może być otrzymany w stanie czystym. Krystalizuje w układzie jedno- skośnym.
Rozpuszczalność jego, nieznaczna już w niskiej temperaturze, przez ogrzanie ulega dalszemu zmniejszeniu {tabl. 80). Znacznie lepiej rozpuszcza się węglan litowy w wodzie, zawierającej dwutlenek węgla. Prawdopodobnie tworzy się przy tym wodorowęglan, LiHCO:j, który jednak nie został wyodrębniony w stanie stałym. Ogrzany w strumieniu wodoru do około 800°C, Li2C02 rozpada się całkowicie na Li20 i 0O2, czym przypomina zachowanie się węglanów wapniowców.
Chlorek litowy, LiCI, otrzymuje się zwykle przez działanie kwasem solnym na węglan. Z roztworu wydziela się, zależnie od temperatury, z 1, 2 lub 3 cząsteczkami wody. Jest bardzo higroskopijny i na powietrzu rozpływa się, podobnie jak chlorki magnezowy i wapniowy. Rozpuszcza się bardzo łatwo nie tylko w wodzie, lecz również w wielu rozpuszczalnikach organicznych, jak metanol, etanol, gliceryna, aceton i in., w których chlorki pozostałych litowców są nierozpuszczalne. Można to wykorzystać dla oddzielenia związków litu od innych litowców. Zwykle stosuje się w tym celu mieszaninę etanolu z eterem.
Chlorek litowy może też przyłączać w stanie stałym od 1 do 4 cząsteczek amoniaku, zależnie od temperatury. Bromek litowy, LiBr, i jodek litowy, LiJ, zachowują się zupełnie podobnie.
Ze względu na niezwykle wielką rozpuszczalność zasługuje na uwagę chloran litowy, LiC10:j. Jego nasycony roztwór w 18°C zawiera – 313,5 g soli na 100 g wody. Azotan litowy, LiN03 3H20, stanowi bezbarwną krystaliczną masę, rozpływającą się na powietrzu i łatwo rozpuszczalną w wodzie.
Siarczan litowy, Li2SO, krystalizuje z wody na gorąco w stanie bezwodnym, w temperaturze pokojowej jako jednohydrat. W wodzie rozpuszcza się dość łatwo. Z siarczanami innych litowców daje liczne sole podwójne.
Lit tworzy względnie łatwo rozpuszczalne sole z kwasem moczowym. Stąd zastosowanie preparatów litowych najczęściej w postaci soli kwasu salicylowego lub cytrynowego jako środków przeciwreumatycznych.
Obecność litu łatwo rozpoznać po intensywnym karminowym zabarwieniu, które nadają lotne jego związki nieświecącemu płomieniowi palnika gazowego. Badane za pomocą spektroskopu widmo litowe składa się z intensywnego prążka w czerwonej części widma (A = 6708 A) i paru słabszych prążków w pomarańczowej i żółtej.
Leave a reply