Atomy boru

Ostatnie dwie reakcje przeprowadza się w dokładnie odwodnionym roztworze eterowym. Szczególnie dobrą wydajnością odznacza się metoda 3.

Duża skłonność boru do łączenia się z tlenem wyraża się w tym, że w wyższej temperaturze redukuje on parę wodną, tlenek węgla, krzemionkę, kwas fosforowy na wolne pierwiastki. Stężony kwas azotowy, woda królewska oraz stopione alkalia z dostępem powietrza przekształcają go w kwas borowy, H3BO3 lub borany.

Stapiany z niektórymi metalami bor tworzy związki zwane borkami. Niektóre z nich, jak Be3B2 lub Mg3B2, rozkładają się pod wpływem wody i kwasów z wydzieleniem wodoru i kilku wodorków boru. Inne, jak np. związki wapniowców o wzorze ogólnym MnB6, są odporne na działanie kwasów i odznaczają się dużą twardością. Bor rozpuszczony w stopionym glinie wydziela się z niego po oziębieniu w postaci bardzo twardych kryształów barwy ciemnobrunatnej, prawie czarnej o połysku metalicznym, dawniej znanych pod nazwą „boru kwadratowego”. Jest to borek glinowy o składzie A1BI2. W obecności węgla tworzy się podobny z wyglądu, również bardzo twardy związek o składzie AI3C2B44. Największą twardością spośród związków boru odznacza się węglik CB4, otrzymywany przez stopienie trójtlenku boru z węglem lub przez rozpuszczenie boru i węgla w żelazie w temperaturze pieca elektrycznego. Tworzy kryształy układu romboedrycznego, w których jako elementy strukturalne występują trój atomowe liniowe łańcuchy węglowe oraz 20-ściany obsadzone atomami boru na narożach, podobnie jak w krystalicznych odmianach wolnego pierwiastka. Elementy te położone są na- przemian w sieci przestrzennej typu NaCl. Węglik boru był proponowany jako materiał do wyrobu tarcz szlifierskich.

Atomy boru mają dużą zdolność pochłaniania neutronów powolnych (duży przekrój czynny na absorpcję neutronów). Dzięki tej własności bor stosowany jest w reaktorach do regulowania szybkości przemian jądrowych (§ 113). Z drugiej strony, niewielkie nawet zanieczyszczenia materiałów reaktorowych, w szczególności grafitu, związkami boru (rzędu 0,001% lub mniej) są szkodliwe dla przebiegu tych przemian. W związku z tym zostały ostatnio opracowane metody wytwarzania grafitu wolnego od boru, oraz metody analityczne dokładnego oznaczania małych ilości tego pierwiastka.