Ta ostatnia jest silnie higroskopijna i z tego powodu często stosowana w pracy laboratoryjnej jako środek osuszający do wypełniania eksy- katorów, wież absorpcyjnych itp. Poza tym chlorek wapniowy znajduje pewne zastosowanie praktyczne do przyrządzania mieszanin chłodzących (punkt eutektyczny CaCla 6H20-lód leży w — 55°C wobec stężenia roztworu 45,75% CaCl2).
Jeszcze łatwiej rozpuszczają się w wodzie bromek, CaBr2 i jodek wapniowy, CaJ2, krystalizujące w zwykłej temperaturze również w postaci sześciohydratów. Przez ogrzewanie chlorku wapniowego z metalicznym wapniem powstaje jedno- chlorek:
CaCla + Ga = 2CaCl w postaci bezbarwnych kryształów układu tetragonalnego o gęstości 2,45 g/cm', wykazujących wybitną łupliwość w kierunku prostopadłym do czterokrotnej osi symetrii. Jego sieć przestrzenna zbudowana jest z naprzemianległych warstw podwójnych Ca—Ca i Cl—Cl, równoległych do kierunku łupliwości. Jednochlorek wapnia jest niezbyt trwały. Wodę rozkłada z wydzieleniem wodoru.
Wzmianki o innych jednohalogenkach berylowców nie zostały dotąd potwierdzone. O wiele większe znaczenie od chlorku wapniowego ma podchloryn wapniowy, a właściwie sól podwójna o wzorze CaCI OC1, omówiona szczegółowo w rozdziale o tlenowych związkach chloru (§ 125).
Na zakończenie przeglądu ważniejszych związków wapnia warto przypomnieć jeszcze o węgliku wapniowym (karbidzie) CaC2, również już wyżej omówionym (§ 223).
Leave a reply