Kwasy nie utleniające, jak kwas solny, a nawet kwas octowy, powoli działają na miedź jedynie z dostępem powietrza: – 2Cu -f- 4H+ + Oa = 2Cu+ + 2HaQ. Gazowy chlorowodór natomiast działa na gorąco na miedź również i bez współudziału tlenu: – 2 Cu -4 2JIC1= 2CuCl + Ę.
Powstaje przy tym chlorek miedziawy i wolny wodór. Wydzielenie wodoru następuje również podczas działania na metaliczną miedź stężonymi roztworami cyjanków potasowego lub sodowego: – 2Cu + 4 CłC + 2II2O = 2 Cu(CN)i + 20H ' 4- H2.
Metale, stojące przed miedzią w szeregu napięciowym, jak cynk, żelazo i in., łatwo rugują ją z roztworów jej soli, np.: Cu2″ 4 Zn = Cu 4- Zn3″.
Głównym konsumentem miedzi jest przemysł elektrotechniczny. Służy ona przede wszystkim do wyrobu przewodów elektrycznych, ko- lektorów maszyn elektrycznych itp. Ponieważ przewodność miedzi w dużym stopniu zależy od jej czystości, używa się do tego celu najczystszej miedzi elektrolitycznej. Czasem jednak, gdy od przewodów wymagana jest równocześnie duża wytrzymałość mechaniczna {np. przewody tramwajowe), dodaje się do miedzi niewielkie ilości krzemu, który podwyższa jej twardość i odporność na ścieranie, a w nieznacznym tylko stopniu obniża przewodność.
Miedź tworzy elektrodę dodatnią niektórych stosowanych w praktyce laboratoryjnej ogniw galwanicznych, jak ogniwa V o 11 y, ogniwa Daniella i in.
Z powodu dobrej przewodności cieplnej miedź używana jest do wyrobu rur w kotłach parowych, a także aparatów destylacyjnych i wy- parkowych, stosowanych w niektórych gałęziach przemysłu chemicznego (przemysł naftowy, gorzelnictwo). Również i naczynia kuchenne (rondle, patelnie) z miedzi były dawniej szeroko rozpowszechnione, zanim nie zostały zastąpione przez tańsze i lżejsze sprzęty aluminiowe. Naczynia miedziane służące do przyrządzania potraw musiały być wewnątrz pokrywane ochronną warstwą cyny („pobielane”), gdyż pod wpływem kwasów organicznych ze współudziałem tlenu z powietrza miedź ulegała korozji i dostawała się do potraw, czyniąc je nieprzydatnymi do jedzenia.
Wobec dużej odporności miedzi na działanie czynników atmosferycznych blacha miedziana używana bywa do krycia dachów budowli monumentalnych (kościołów, pałaców). Przez sztuczne wytworzenie na jej powierzchni warstwy „patyny” nadaje się jej piękną niebieskawo- zieloną barwę.
Leave a reply