Wodorek litowy, LiH, powstaje przez bezpośrednie łączenie pierwiastków w 500°C w reakcji egzotermicznej (21,34 kcal/g-cz.) jest masą bezbarwną, krystaliczną, rozkładającą się pod wpływem wody na LiOH i wodór: LiH + H20 = LiOH + H,.
Wodorek litowy ma budowę krystaliczną analogiczną do chlorku sodowego. Kryształy wodorku litowego zbudowane są, jak to wykazały badania promieniami X, z dodatnich jonów Li+ i ujemnych jonów H—. O elektroujemnym charakterze, wodoru w tym związku świadczy też zachowanie się jego podczas elektrolizy w stanie stopionym: wodór wydziela się na anodzie.
Tlenek litowy, Li20, powstający jako główny produkt spalania metalu (obok niewielkich ilości LbCh), może być też otrzymany przez ogrzewanie wodorotlenku, węglanu lub azotanu do około 800°C w strumieniu wodorowym. Tworzy białą ziemistą masę, dość powoli łączącą się z wodą na wodorotlenek z wydzieleniem niewielkiej tylko ilości ciepła.
Wodorotlenek litowy, LiOH, najwygodniej jest otrzymywać przez reakcję wymienną siarczanu litowego z wodorotlenkiem barowym. Rozpuszczalność LiOH jest znacznie mniejsza niż innych wodorotlenków litowców i wynosi 13 g LiOH w 100 g wody w temperaturze pokojowej. Roztwór ma odczyn silnie zasadowy. Po częściowym odparowaniu wydziela się z niego wodorotlenek w postaci jednohydratu LiOH H‘jO, który dopiero około 450°C przechodzi w stopiony związek bezwodny.
Sole litowe krystalizują przeważnie w postaci uwodnionej. Rozpuszczalnością swoją różnią się dość znacznie od soli innych litowców i przypominają raczej sole pierwiastków drugiej grupy, przede wszystkim magnezu. Lit tworzy więc trudno rozpuszczalny fluorek LiF, fosforan Li:)PO/( i węglan Li2COa. Ten ostatni otrzymuje się
Leave a reply