Posted in 
Prawdziwe nadtlenoborany, zawierające w cząsteczce charakterystyczny dla nadtlenków i nadtlenokwasów układ atomów —O—O—, spotyka się dość rzadko. Należy do nich np. nadtlenoboran sodowy, NaBCb, otrzymywany przez rozcieranie stałego nadtlenku sodowego, Na2C>2, z kwasem borowym. Pod nazwą „nadboranów” znajdują się w handlu przeważnie sole, zawierające w swym składzie nadtlenek wodoru połączony w podobny sposób, jak woda krystalizacyjna w hydratach. Takim związkiem jest np. „nadboraks” Na2B407 H2O2 9H20, otrzymywany przez rozpuszczenie w wodzie mieszaniny nadtlenku sodowego i kwasu borowego. Sól ta, jak i inne podobne, w roztworze oddaje nadtlenek wodoru, działa więc utleniająco i jest stosowana jako środek bielący do jedwabiu, piór, wełny i in. Wchodzi też w skład niektórych proszków do prania.
Otrzymany przez hydrolizę chlorku B2CI4 kwas podborowy, B2COH)4 (§ 272) wydziela się z roztworu po odparowaniu w postaci bezbarwnych kryształów łatwo rozpuszczalnych w wodzie. Również i większość jego soli, podboranów, rozpuszcza się dobrze. Zarówno kwas podborowy, jak i podborany działają silnie reduku- jąco. Podczas ogrzewania w stanie stałym do 220°C B2(OH)4 traci wodę, przy czym tworzy się tlenek, BO (podtlenek boru) w postaci białego proszku. Z wodą odtwarza . on kwas podborowy. W 650°C w próżni następuje przekształcenie podtlenku w inną odmianę barwy jasno brunatnej. W obecności niewielkich ilości wody przemiana zachodzi już w 400°C, przy czym wydzielają się znaczne ilości ciepła.
Brunatna odmiana BO może być też otrzymana przez rozkład termiczny soli amonowej, otrzymanej w wyniku działania stężonym wodnym roztworem amoniaku na borek magnezowy ekstrahowany uprzednio wodą: (NII4)2-B2(OH)a = 2NH3 + 2Ha + 2BO –
