W związkach z pierwiastkami o charakterze elektroujemnym german występuje jako pierwiastek dwu- i czterododatni. Związki pierwszego szeregu, zwane germanawymi, są znacznie mniej trwałe i łatwo przekształcają się w lepiej poznane związki germanowe.
W ostatnich czasach german znalazł zastosowanie w radiotechnice dzięki swym własnościom półprzewodnikowym. Przez działanie stężonym kwasem fluorowodorowym na dwutlenek germanu powstaje bardzo łatwo rozpuszczalny w wodzie czterofluorek jako krystaliczny hydrat GeF4 3H20. Hydrat ten podczas ogrzewania ulega częściowej hydrolizie. Bezwodny fluorek jest gazem bezbarwnym, zestalającym się po silnym oziębieniu na białą masę krystaliczną. Z innymi fluorkami GeF4 tworzy fluorogermaniany, odpowiadające fluorokrzemianom. Fluorogermanian potasowy, K2[GeF6], jest trudno rozpuszczalny.
Czterochlorek, GeCl4, stanowi ruchliwą bezbarwną ciecz, otrzymywaną bądź przez bezpośrednie łączenie pierwiastków, bądź przez ogrzewanie dwutlenku germanu z dymiącym kwasem solnym. Łatwo ulega hydrolizie, wskutek czego dymi na wilgotnym powietrzu jako produkt hydrolizy powstaje subtelnie rozdrobniony uwodniony dwutlenek germanu. Przepuszczanie czterochlorku w stanie pary nad metalicznym germanem powoduje powstawanie chlorku germanawego:
Leave a reply