Większość soli potasowych jest w wodzie łatwo rozpuszczalna, często łatwiej niż odpowiednie sole sodowe. Jony potasowe tworzą jednak kilka soli trudno rozpuszczalnych, mogących służyć do stwierdzenia ich obecności w roztworze oraz do ilościowego ich oznaczania. Do takich soli należą trzy niżej wymienione.
– 1. Nadchloran potasowy, KCIO4, występujący w nieznacznych ilościach w naturalnej saletrze chilijskiej, trudno rozpuszcza się w zimnej wodzie, znacznie łatwiej — w gorącej (0,75 g w 0°C, 1,8 g w 20°C, 21,8 g w 100°C w 100 g wody), a prawie wcale nie rozpuszcza się w alkoholu. Ogrzewany w stanie stałym, nadchloran potasowy rozkłada się z wydzieleniem tlenu i pozostawieniem chlorku.
– 2. Chloroplaty nian potasowy, K2[PtClc], tworzący się w postaci żółtych kryształów układu regularnego po dodaniu do roztworu soli potasowej kwasu chloropłatynowego, HPtCl,]. Rozpuszczalność jego w 0°C wynosi 0,74 g, w 20°C — 1,12 g, w 100°C — 5,18 g na 100 g wody. Ogrzewany w stanie stałym, K2[PtCl(j rozkłada się na KC1, platynę i chlor.
– 3. Wodorowinian potasowy, KHC4H4OG, wydzielający się po dodaniu kwasu winowego do roztworu zawierającego jony K+ w obecności octanu sodowego (dla związania nadmiaru jonów wodorowych). Rozpuszczalność jego w 0°C wynosi 0,32 g, w 20cC — 0,53 g, w 100°C — 6,5 g, na 100 g wody. Wodorowinian potasowy wydziela się z soku gronowego podczas jego fermentacji, tworząc na dnie beczek tzw. kamień winny (cremor tariari). Winian obojętny natomiast jest łatwo rozpuszczalny, podobnie jak i winian sodowo-potasowy, zwany solą S e i g n e tt e’a, NaKCiH/A 4H20.
Poza wyżej wymienionymi potas tworzy jeszcze sole trudno rozpuszczalne z niektórymi anionami zespolonymi, jak fluorokrzemian K2[SiF6], fluoroboran K[BF4], azotynokobaltan, K3[CO(N02)G] i in.
Leave a reply