Siarczan sodowy, Na.SO – rozwinięcie

W temperaturach powyżej punktu przemiany fazą stałą, będącą w stanie równowagi z roztworami nasyconymi, jest siarczan bezwodny. Rozpuszczalność jego, jak widać z liczb wyżej przytoczonych, ze wzrostem temperatury nieznacznie maleje. Roztwory te mogą być łatwo prziechłodzone, tj. oziębione poniżej temperatury przemiany bez powstawania dziesięciohydratu. Po oziębieniu do 24,25°C krystalizuje z nich hydrat o składziiie Na2S04 7H20. Sól ta jest we wszelkich temperaturach nietrwała wobec dziesięciohydratu (por. § 41, rys. 21).

Sól glauberska rozpuszcza się w wodzie z silnym oziębieniem. Bywa więc używana w mieszaninach chłodzących. Znajduje poza tym pewne zastosowanie w lecznictwie jako środek przeczyszczający oraz w przemyśle papierniczym i do apretowania tkanin. Bezwodny siarczan sodowy stosowano dawniej na wielką skalę w przemyśle szklarskim. Obecnie został on przeważnie zastąpiony przez sodę.

Wodorosiarczan (kwaśny siarczan) sodowy, NaHSO/,, ciężar cząst. 120,07, otrzymuje się z chlorku sodowego i kwasu siarkowego w niezbyt wysokiej temperaturze (reakcja I, § 308). Ogrzany w stanie stałym traci wodę i przechodzi w pirosiarczan, Na-iS-jO, który w wyzszej temperaturze rozkłada się z wydzieleniem SOi. – 2NaUB()4 » JLO + NasSj07 —> Na2S04 + SOa.

Reakcja ta pozwala stosować wodorosiarczan i pirosiarczan w analizie do przeprowadzania nierozpuszczalnych tlenków metalicznych, jak AljOj, Cr20j, Ti02 i in. w rozpuszczalne siarczany.

You can skip to the end and leave a response. Pinging is currently not allowed.

Leave a Reply

WordPress.