Posted in 
Srebro we wszystkich prawie związkach występuje jako pierwiastek jednowartościowy. Związki dwuwartościowego (a być może trójwartościowego) srebra są nieliczne, niezbyt trwale i wobec tego mało zbadane. Wszystkie związki srebra są trujące.
Tlenek srebrowy, Ag20, powstaje po zadaniu roztworu soli srebrowej mocną zasadą: – 2 Agf i 2( )ir = Ag,<) LLO. Otrzymać go można przez ostrożne prażenie węglanu lub azotanu srebrowego. Tworzy czarnobrunatny proszek, trudno rozpuszczalny w wodzie (2,14 10—2 g = 1 10—' g-cz. w litrze). Roztwór przybiera jednak odczyn wyraźnie zasadowy, co dowodzi, że powstaje tam wodorotlenek srebrowy, silnie zdysocjowany na jony: Ag.0 + HA> 2 Ag” + 2 < >1T.
Istotnie, wilgotny tlenek srebrowy zachowuje się w wielu reakcjach jak wodorotlenek: przyciąga C02 z powietrza, z soli wielu metali, jak Bi, Zn, Cu, Fe, Cr, Al i in., strąca ich wodorotlenki itd.
Ogrzany w stanie stałym, tlenek srebrowy już poniżej 200°C rozpada się na srebro i tlen: – 2 Ag20 = 1 Ag (h — 2 7,02 kcal. Łatwo daje się też redukować wodorem w 100°C, a nadtlenek wodoru wydziela zeń srebro już w zwykłej temperaturze: AgaO -i- IIA = 2 Ag + < h + H,().
Tlenek srebrowy rozpuszcza się w amoniaku, tworząc zasadę dwu- amminosrebrową [Ag(NH3)2] OH. Po dłuższym staniu wydziela się z roztworu czarny osad o składzie Ag3N. Jest to tzw. srebro piorunujące {nie należy utożsamiać z azydkiem srebrowym, AgNg, § 173, ani z piorunianem srebrowym, AgO N : C), substancja nadzwyczaj łatwo wybuchająca nawet w stanie wilgotnym.
