Litowce cz. II

Wszystkie litowce krystalizują w układzie regularnym. Ich struktura krystaliczna przedstawia się jako sieć sześcienna przestrzennie centrowana (rys. 127),

Lotne związki litowców, wprowadzone do nieświecącego płomienia gazowego, zabarwiają go w charakterystyczny sposób. Sole litu dają barwę czerwoną, sodu — żółtą, potasu, a także rubidu i cezu — fiołko- woróżową. Badane za pomocą spektroskopu widmo takiego płomienia składa się z niewielkiej liczby prążków o podobnym dla wszystkich pierwiastków położeniu wzajemnym. Występowanie niektórych spośród tych prążków jest dla danego pierwiastka nader charakterystyczne i pozwala stwierdzić obecność najmniejszych nawet jego śladów w badanej substancji (por. § 71). Dotyczy to przede wszystkim sodu, którego widmo w widzialnej części składa się z dwu bardzo blisko siebie położonych prążków żółtych (ż = 5896 A i 5890 A).

Spośród litowców, zwanych dawniej metalami alkalicznymi, jedynie sód i potas należą do pierwiastków pospolitych, stanowiąc 2,64 – 1 2,40% dostępnej bezpośredniemu badaniu materii (tabl. 1, § 6). Związki litu są wprawdzie szeroko rozpowszechnione, rzadko jednak występują w większych ilościach. Rubid, a zwłaszcza cez należą do pierwiastków bardzo rzadkich. Wreszcie frans odkryty dopiero w 1939 r. jest pierwiastkiem promieniotwórczym i dotychczas nie został otrzymany w ilościach pozwalających na dokładne zbadanie własności samego metalu ani jego związków.

You can skip to the end and leave a response. Pinging is currently not allowed.

Leave a Reply

WordPress.