Posted in 
Spośród soli strontu i baru wspomnieć należy przede wszystkim o siarczanach, SrS04 i BaS04, stanowiących główne minerały tych pierwiastków. Oba krystalizują w układzie rombowym i są izomorficzne z bezwodnym siarczanem wapniowym, anhydrytem. Gęstości ich wynoszą odpowiednio 3,96 g/cm3 i 4,50 g/cm3. Znany jest też hydrat SrS04 H2O, tworzący kryształy jednoskośne o gęstości 2,914 g/cnrrt BaS04 natomiast hydratu nie tworzy.
Rozpuszczalność siarczanów Sr i Ba w wodzie jest dużo mniejsza od siarczanu wapniowego i wynosi w 18°C na 100 g wody dla SrS04 0,014 g, dla BaSO/, — 0,00022 g. Dlatego po dodaniu kwasu siarkowego lub rozpuszczalnego siarczanu do roztworu soli strontowej lub barowej powstaje odpowiedni siarczan w postaci białego osadu. Lepiej rozpuszczają się siarczany w stężonym H2S04 na skutek tworzenia się wodorosiarczanów: BaS04 + n2SD4 = Ba(US04)2.
Dla przeprowadzenia siarczanów wapniowców w związki rozpuszczalne stapia się je zwykle z bezwodnym węglanem sodowym. Zachodzi przy tym reakcja wymiany podwójnej, np,: BaS04 + Na2d)3 = NaaSD4 -f BaCU3.
Otrzymany stop ługuje się wodą, w której rozpuszcza się siarczan sodowy, pozostały zaś węglan wapniowca może być następnie rozpuszczony w kwasie. Można też ogrzewać siarczany z węglem, redukując je w ten sposób do siarczków dających się również rozpuścić w kwasach: BaSO + 1C = BaS -J- 4 CO, BaS + 2IIC1 = Bad, 4 II2S.
Siarczany strontowy i barowy, mają duże znaczenie w chemii analitycznej”, jako związki, w postaci których stront i bar mogą być najdokładniej oddzielone od innych pierwiastków. Siarczan barowy w mieszaninie z siarczkiem cynkowym używany bywa jako tania biała farba pod nazwą litoponu.
