Występowanie, własności i związki talu cz. II

Tal daje dwa szeregi związków: związki talawe, w których występuje z wartościowością +1, oraz talowe, wywodzące się od talu trójwartościowego. W przeciwieństwie do poprzednich pierwiastków III grupy, jego związki odpowiadające niższemu stopniowi utlenienia są znacznie trwalsze. Związki talowe działają wobec tego dość silnie utleniająco.

Związki talawe przypominają pod niejednym względem związki metali z grupy litowców. Tak więc wodorotlenek talawy, TiOH, dający się najlepiej otrzymać w reakcji podwójnej wymiany siarczanu tala- wego z wodorotlenkiem barowym, jest silną zasadą, łatwo rozpuszczalną w wodzie. Ze stężonych roztworów krystalizuje hydrat, TIOH H2O w postaci kryształów iglastych barwy żółtej. W 100°C wodorotlenek ulega odwodnieniu i przechodzi w tlenek talawy, T120, krystaliczny, barwy czarnej, bardzo higroskopijny i z wodą odtwarzający wodorotlenek.

Roztwory TIOH, podobnie jak roztwory alkaliów, chciwie chłoną dwutlenek węgla z powietrza. Powstaje przy tym węglan talawy, TI2CO3, dość łatwo rozpuszczalny w wodzie (5,2 g w 18°C, 22,4 g w 100,8°C na 100 g wody). W odróżnieniu od węglanów litowców rozpada się on dość łatwo podczas ogrzewania w stanie stałym na tlenek i C02.

Azotan talawy, TINO3, powstaje przez rozpuszczenie talu w rozcieńczonym kwasie azotowym i krystalizację z odparowanego roztworu. Jego rozpuszczalność w wodzie silnie wzrasta z temperaturą (9,55 g w 20°C, 594 g w 1.050 na 100 g wody).

Siarczan talawy, T12S04, otrzymywany przez rozpuszczenie metalu w kwasie siarkowym, wydziela się z roztworu w postaci kryształów układu rombowego, izomorficznych z siarczanem potasowym. W wodzie rozpuszcza się niezbyt łatwo (4,87 g na 100 g wody w 20°C). Podobnie jak K2SO/„ z siarczanem glinowym tworzy ałun, T1A1(S04)2 12H20.

You can skip to the end and leave a response. Pinging is currently not allowed.

Leave a Reply

WordPress.