Ołów

Głównym minerałen lu otrzymania metalu stępuje on w wielu mi< Zjednoczonych, Meksyl krajach Europy. W Pc Śląsku, w pobliżu Tarr na mniejszą skalę ceru nie mających praktyczr można krokoit (chrom ołowiu z innymi chroi wreszcie zbudowane <

Read more »

Reakcje analityczne miedzi

W praktyce analitycznej ma się do czynienia prawie wyłącznie z miedzią dwuwartościową. Jon Cu-1 należy do drugiej grupy analitycznej, tworzącej siarczki nierozpuszczalne w rozcieńczonych kwasach. Bardzo charakterystyczną reakcją dla jonów miedziowych jest tworzenie kompleksów amminomiedziowych, nadających roztworowi intensywne szafirowe zabarwienie. Również i tworzenie się trudno rozpuszczalnego, bezpostaciowego osadu cyjanożelazinu miedziowego Cuo[Fe(CM)ti] barwy ciemnobrunatnej może służyć do wykrycia niewielkich nawet ilości miedzi.

Read more »

Zaprawy i cementy – rozwinięcie

Zdolność wiązania cementów zależna jest w pierwszym rzędzie od ich składu chemicznego. Jako zasadnicze składniki występują tu: tlenek wapniowy CaO, krzemionka Si02 i tlenek glinowy AI2O3. Ten ostatni zawsze jest częściowo zastąpiony przez tlenek żelazowy, Fe-jCb- Najczęściej używany jest obecnie tzw. cement portlandzki, w przybliżeniu o następującym składzie: CaO MgO SiOa AlgOj Fe203j Altalia- SO3 |co2+ H30.

Read more »

Odporność szkła na działanie czynników chemicznych

Odporność szkła na działanie czynników chemicznych zależy w dużej mierze od jego składu. Zwykłe szkła użytkowe ulegają działaniu nie tylko roztworów kwasów i zasad, lecz w pewnej mierze nawet czystej wody. Ogrzewana w czystych naczyniach przez dłuższy czas woda ługuje ze szkła przede wszystkim składniki zasadowe, wskutek czego przybiera odczyn wyraźnie zasadowy. Podobnie działają roztwory kwasów. Znacznie silniej szkło zostaje nadgryzione przez działanie roztworów zasadowych, a tym bardziej stopionych zasad, które łączą się z zawartą w szkle krzemionką.

Read more »

Fluorowcowe związki krzemu

Przez zastąpienie atomów wodoru w silanach atomami fluorowców można wyprowadzić wzory fluorowcowych związków krzemu. Dotychczas udało się otrzymać związki typu SiX4 i Si2Xg, wywodzące się z jedno- oraz z dwusiłanów. Ich ważniejsze własności fizyczne podaje tablica 61.

Read more »

Związki fluorowcowe cyny cztero wartościowej cz. II

Zastosowania. Przed wynalezieniem porcelany cyna stosowana była na szeroką skalę do wyrobu naczyń codziennego użytku {misy, dzbany, kubki, talerze itp.). Również i naczynia miedziane powlekano od wewnątrz cyną dla zabezpieczenia ich przed działaniem kwasów organicznych zawartych w potrawach {pobielanie naczyń). Obecnie blisko połowę wytwarzanej cyny zużywa się do pokrywania blachy żelaznej dla zabezpieczenia przed rdzewieniem. Powlekanie to odbywa się w ten sposób, że blachę po dokładnym oczyszczeniu jej powierzchni przeciąga się przez kąpiel ze stopionej cyny, na której pływa warstwa stopionego tłuszczu. Po wyjęciu z kąpieli blachę przepuszcza się przez walce w celu odciśnięcia nadmiaru cyny. Tak spreparowana „blacha biała” używana jest głównie do wyrobu puszek do konserw. Cyna bowiem praktycznie całkiem nierozpuszczalna w słabych kwasach, mogących znajdować się np. w konserwach owocowych, jest zupełnie nietrująca. Powinna ona jednak być całkowicie wolna od ołowiu. Nie jest to konieczne dla cyny, z której wyrabiane są piszczałki do organów itp.

Read more »

Costeanu i jego teoria

Wolne metale mogą być otrzymane podobnie jak sód i potas na drodze elektrolitycznej. Wygodniej jednak stosować metody czysto chemiczne i redukować wodorotlenki magnezem w atmosferze wodorowej lub też działać na chlorki wapniem w temperaturze czerwonego żaru pod bardzo małym ciśnieniem, zbierając oddestylowujący potasowiec w chłodniejszych częściach aparatury.

Read more »

Miedź używana do wyrobu przewodów elektrycznych

W ostatnich czasach wytapia się miedź z kamienia miedzianego w myśl reakcji (IV) i (V) w aparatach przypominających swym działaniem konwertory Bessemera do wytapiania stali (§ 409), z tą jednak różnicą, że powietrze zostaje wprowadzone do stopionego kamienia miedzianego w konwertorze nie od dołu, lecz z boku, na pewnej wysokości nad dnem. Wskutek tego utlenianie siarczku miedziawego w myśl reakcji (IV) zachodzi jedynie w górnych warstwach, a w warstwach niższych przebiega reakcja (V), nie wymagająca doprowadzenia tlenu. Również i miedź, zbierająca się na samym dnie konwertora, nie ulega ponownemu utlenieniu przez wdmuchiwane powietrze.

Read more »

Węglan potasowy (potaż), KXÜ cz. II

W ostatnich czasach zaczyna coraz bardziej wchodzić w użycie metoda mrówczanowa otrzymywania węglanu potasowego. W tym celu działa się na siarczan potasowy w roztworze wodorotlenkiem wapniowym, wprowadzając równocześnie tlenek węgla, CO, pod ciśnieniem 30 at (por. § 225, ustęp końcowy): K2S()4 -t- Ca(OH)2 + 2 CO = CaS04 | 2HCOOK .

Read more »

Reakcje analityczne jonu Al3+

Z kwasami jeszcze słabszymi od octowego, jak węglowy, tiosiarkowy, azotawy, glin w ogóle nie tworzy soli, gdyż po dodaniu do obojętnego roztworu soli glinowej którejkolwiek soLi tych kwasów otrzymuje się wskutek natychmiastowej całkowitej hydrolizy zamiast odpowiedniej soli glinowej galaretowaty osad wodorotlenku glinowego, np.: – 2A13 + 3COf + 3110 = 2Al(OIE)a – SCO.

Read more »

Sole amonowe cz. III

Siarczek amonowy. Przez nasycenie wodnego roztworu amoniaku gazowym siarkowodorem powstaje roztwór wodorosiarczku amonowego, NH4HS. Sól ta tworzy się także przez działanie siarkowodorem na gazowy amoniak. Jest ona bezbarwna, krystaliczna, i już w pokojowej temperaturze wykazuje znaczną prężność pary. W fazie gazowej następuje całkowity prawie rozpad na składniki: NH3 d- H2S NH4HS .

Read more »

Związki z wodorem i tlenem – sód

Wodorek sodowy, NaH, powstający bezpośrednio z pierwiastków w podwyższonej temperaturze, tworzy masę białą, krystaliczną. Jest związkiem bardzo nietrwałym, łatwo ulegającym rozpadowi pod wpływem wody: NaH + HOH = NaOH + H. Reakcja ta dowodzi, że wodór w tym związku jest składnikiem elek- troujemnym (por. § 302),

Read more »

WordPress.